مهتاب
تبریک بابت ده ساله شدن .....حتمااااااا بنویسید من واقعا معتاد این پیج هستم :)) هر روز اینجا رو چک میکنم
امیدوارم حالتون به زودی خوب بشه
افسانه
کامشین جان منتظریم ... بنویس که من به شخصه از توخیلی یاد گرفتم ... سالم و شاد باشی دوست مجازی 🥰
شیرین
درد و ناراحتی ات بخوره فرق سر عرعری های عرعرزشی کامشین جان.
مراقب خودت باش
بولوت
ما رو دوست داشته باش
کامشین جان بیا از این چالش های چهل روز نوشتن برای خودت بذار:) باور کن هرکی اینکار را کرده پشیمون نشده:)
حیف از قلم تو هست که ننویسی.
کامشین جان
هر روز اینجا را چک میکنم.
منتظریم
دزیره
کامشین جان ما همه جوره دوست داریم بنویس برامون منتظریم
جای دوری نرو! هر چی دورتر بری برگشتن سختتر میشه! یهو پشت سرتو نگاه میکنی میبینی اونقد دوری که چیزی نمیبینی دیگه! ما رو دور ننداز :)))
آره میدونم. گاهی وقتا یه حرف یه کلمه جوری از آدم انرژی میگیره که نیاز به کلی ریکاوریه.
آرزو میکنم زودتر سر حال بشی. نه صرفن برای اینجا ، برای خودت :)
ساناز
سلام کامشین خانم
من با وجود اینکه رمز ندارم ولی هر چی پست بدون رمز بود رو خوندم و جالبه که هر دو روز یه بار هم میام چک میکنم ببینم مطلب جدید نوشتین یا نه😂
تراویس بیکل
کامشین جان دوستت داریم
شربت سکنجبین بخور،ذکر یا رحمان زیاد بگو.
رمز رو باز فراموش کردم
پرژین
من که مشتاقانه منتظر برگشتت هستم کامشین جان
رضوان
سلام کامشین عزیز.اولا چون سابقه کار در بخش روان پزشکی به عنوان مربی دانشجویان پرستاری را دارم بهترین گزینه هستم تا سرت را بذاری رو شونه هاش و بگی چی ناراحتت کرده.تلفن خوااستی هم بگو.
دوما رمز وبلاگت را بگو دم گوشم.
رضوان
ممنون عزیزم
زود برگردید.
برای من که از سال 81 وبلاگ نویسی می کنم این برگشتن ده سال طول کشیده.
اومدم مطالب تون در مورد کتاب ها رو بخونم ولی دیدم همه رمز دار بود
توی مطلب جدیدم به مطلبی از شما اشاره ای کردم با اجازتون
مریم
کامشین جانم
همچنان منتظریم که بیایی
ای بابا...امروز از هر طرف خبر بد و تلخ بود که شنیدم.حالا هم این
زود خوب شو و برگرد.من معتاد اینجا و کامنت های دوستان هستم